ਕੋਈ ਹਰਿਆ ਬੂਟ ਰਹਿਓ ਰੀ

''ਭਾਈ ਬਿੱਲੇ ਸੇਠ ਕੀ ਦੁਕਾਨ ਇਹੀ ਐ......''ਦੁਕਾਨ ਦੇ ਚੌਂਤਰੇ ਮੂਹਰੇ ਬਣੀਆਂ ਪੌੜੀਆਂ ਨੂੰ ਚੜ੍ਹਦਾ ਹੋਇਆ ਵਿਸਾਖਾ ਸਿੰਘ ਬੋਲਿਆ ।
''........ਹਾਂ ਇਹੀ ਹੈ......ਦੱਸੋ ਕੀ ਕੰਮ ਐ.....'' ਬਿੱਲੇ ਨੇ ਮੋੜਵਾਂ ਸਵਾਲ ਕੀਤਾ ।
''ਭਾਈ ਮੈਨੂੰ ਬਚਿੱਤਰ ਸਿਹੁੰ ਪੰਚੈਤ ਮੈਂਬਰ ਨੇ ਭੇਜਿਐ.....ਬੈਂਕ 'ਚ ਕੰਮ ਐ......ਇੱਕ ਕੇਸ ਐ ਲੋਨ ਦਾ......ਮੈਨੇਜਰ ਸਹੁਰਾ ਰਾਹ ਨੀ ਦਿੰਦਾ......ਮੈਂਬਰ ਨੇ ਤੇਰੀ ਦੱਸ ਪਾਈ ਐ......ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ ਬਿੱਲਾ ਆਪੇ ਕਰਾਦੂ......ਹੁਣ ਤਾਂ ਭਾਈ ਤੇਰੇ ਵੱਸ ਐ........ਚਾਹ ਪਾਣੀ ਵੀ ਕਰਦਾਂਗੇ.....ਜਿਮੇਂ ਤੂੰ ਕਹੇਂਗਾ......'' ਇੱਕੋ ਸਾਹੇ ਵਿਸਾਖਾ ਸਿੰਘ ਕਾਫ਼ੀ ਕੁਝ ਕਹਿ ਗਿਆ ।
''ਕੋਈ ਨਾ....ਤੂੰ ਭੋਰਾ ਫ਼ਿਕਰ ਨਾ ਕਰ.......ਚਲਦੇ ਆਂ ਆਪਾ ਬੈਂਕ 'ਚ......ਊਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਇੱਕ ਕੇਸ ਦਾ ਦੋ ਹ॥ਾਰ ਲੈਨਾ ਆਂ......ਪਰ ਤੂੰ ਮੈਂਬਰ ਦਾ ਨਾ ਲੈਤਾ.......ਤੈਥੋਂ ਘੱਟ ਲੈ ਲੂੰ..... ਮੈਨੂੰ ਬੈਂਕ ਆਲਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਦੇਣੇ ਪੈਂਦੇ ਨੇ.....ਵਗਾਰਾਂ ਅੱਡ ਝੱਲਣੀਆਂ ਪੈਂਦੀਆਂ ਨੇ......ਪੱਲੇ ਤਾਂ ਸੌ ਦੋ ਸੌ ਹੀ ਪੈਂਦੈ.....ਖਚਰੀ ਜਿਹੀ ਹਾਸੀ ਹੱਸਦਾ ਹੋਇਆ ਉਹ ਬੋਲਿਆ ।
ਕੋਈ ਨਾ....ਜਿਵੇਂ ਤੂੰ ਕਹੇਂ......! ਥੁੱਕ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਲੰਘਾਉਂਦਿਆਂ ਉਸਨੇ ਸਹਿਮਤੀ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ।
''ਉਹ ਆ ਵੀ ਬਿੱਲਾ ਸੇਠ....ਕਾਫੀ ਦਿਨਾਂ ਬਾਦ ਚੱਕਰ ਲੱਗਿਐ, ਕੀ ਗੱਲ......ਬੈਂਕ ਦੇ ਕਲਰਕ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਅੰਦਰ ਦਾਖਲ ਹੁੰਦਿਆਂ ਹੀ ਸਵਾਲ ਦਾਗ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ।
''ਕੀ ਦੱਸਾਂ ਬਾਊ ਜੀ....ਕੋਈ 'ਸਾਮੀ ਹੀ ਨਹੀਂ ਆਈ ਸੀ.....ਫੇਰ ਕਾਹਦਾ ਆਉਣਾ ਹੋਇਆ....ਔਹ ਜਿਹੜਾ ਦਫਤਰ ਦੇ ਬਾਹਰ ਖੜੈ....ਲਾਗਲੇ ਪਿੰਡ ਦਾ ਵਿਸਾਖਾ ਸਿੰਘ ਐ........ਉਹਦਾ ਕੋਈ ਕੇਸ-ਕੂਸ ਜਾ ਪਿਐ.....ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ......ਕਰ ਦਿਓ.....ਜਿਵੇਂ ਕਹੋਗੇ....ਕਰਲਾਂਗੇ....ਬੰਦਾ ਆਪਣਾ ਈ ਆ...'' ਉਸਨੇ ਅੱਖ ਦੱਬਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ।
''ਨਾ ਬਈ ਨਾ......ਹੁਣ ਐਂ ਨੀ ਹੋਣਾ.......ਉਸਦੇ ਕਈ ਕਾਗਜ ਘੱਟ ਨੇ......ਆਹ ਜਿਹੜਾ ਨਵਾਂ ਮੈਨੇਜਰ ਆਇਐ....ਅਸੂਲਾਂ ਦਾ ਬੜਾ ਪੱਕਾ ਏ......ਪਹਿਲਾਂ ਗੱਲ ਹੋਰ ਸੀ.....ਹੁਣ ਨੀ ਚਲਦਾ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ......ਐ ਨੀ ਮੰਨਦਾ ਇਹ...ਸਾਲਾ ਨਾ ਆਪ ਖਾਦੈਂ....ਨਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਖਾਣ ਦਿੰਦੈ....ਭੈਣ ਦਾ ਦੀਨਾ.......ਬਹੁਤਾ ਸਟਾਫ਼ ਤਾਂ ਦੁਖੀ ਐ ਏਹਤੋਂ......ਮੈਂ ਨੀ ਰਿਸਕ ਲੈਂਦਾ....ਏਹਦੇ ਮੂੰਹ ਲੱਗਣ ਦਾ.........।'' ਕਲਰਕ ਨੇ ਹੌਲੀ ਦੇਣੇ ਮੂੰਹ ਉਸਦੇ ਕੰਨ ਕੋਲ ਕਰਦਿਆਂ ਗੱਲ ਮੁਕਾਈ ।
ਕਲਰਕ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਕੇ ਬਿੱਲੇ ਸੇਠ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਤੋਰੀ ਫੁਲਕਾ ਬੰਦ ਹੁੰਦਾ ਨ॥ਰ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ।